REIS OM DE WERELD IN 120 DAGEN 44 donderdag 8-2-2018
HONFLEUR
We hebben eergisteren inderdaad nog wel een staartje meegekregen van het slechte weer in de Golf van Biskaje… Het was af en toe windkracht 11 en de boot schudde, kraakte en steunde regelmatig, als met een harde klap weer een golf op het schip sloeg. De volgende morgen werd het allemaal wat rustiger, toen we het Kanaal (de zeestraat tussen Frankrijk en Engeland) binnenvoeren en we ook wat in de luwte van de Engelse kust terecht kwamen…
’s Middags zijn we na aankomst in de haven nog even in Honfleur gaan kijken en ontdekten we een erg schilderachtig havenstadje, dat tegenover Le Havre aan de monding van de Seine ligt. Veel Franse schilders hadden dat ontdekken al voor ons gedaan, want Monnet, Pizarro en anderen hebben hier gewoond en gewerkt.. De volgende dag gingen we met een op het schip geboekte “Ausflug” naar Fécamps en Etretat. In Fécamps gingen we naar een prachtig nagebouwd kasteel, waar de enige echte Benedictine-likeur wordt gemaakt… Henny kreeg 2 glaasjes, zoals gebruikelijk… Het volgende bezoek was aan Etretat met een strand van kiezelstenen en aan weerszijden steile krijtrotsen, heel erg mooi… Bovenop de rotsen staat een kerkje met een steil pad er naar toe. Heel lelijk was een rechthoekig moderner gebouw voor de krijtrotsen gezet, wat het uitzicht fors verpestte…
Omdat voor het vertrek van de Aidacara rekening moest worden gehouden met de waterhoogte in de Seine door eb en vloed, moesten we zeker op tijd terug zijn aan boord. Dat lukte en bij een ondergaande zon vertrokken we vanavond voor de laatste etappe van onze wereldreis naar Hamburg.
Zaterdag komen we daar ’s morgens heel vroeg aan… En worden ontvangen zoals we vertrokken op 17 oktober, namelijk met vuurwerk vanwege het volbrengen van de eerste wereldreis van Aïda…
Douwe Stellinga
REIS OM DE WERELD IN 120 DAGEN 45 maandag 12-2-2018
WEER THUIS
Zaterdag om een uur of 6 werden we wakker, we waren weer terug in Hamburg, ons wachtte een heel drukke dag met onze thuisreis. Eerst gingen we naar dek 11 om het binnenlopen in de haven van Hamburg te bekijken. Er werd, net als bij het vertrek, een vuurwerk afgestoken. Het was niet zo groots als bij het vertrek, maar het is wel apart heel vroeg in de ochtend om 6:45 uur al vuurwerk! Om kwart over 9 moest iedereen van zijn kabine af zijn; ’s avonds vertrok namelijk de boot met nieuwe gasten en de zelfde bemanning voor een 3-weekse cruise naar de fjorden van Noorwegen. Geen pauze in het geld verdienen dus… Onze bagage was al naar de cruise-terminal gebracht en toen we die weer hadden teruggevonden, vertrokken we met de shuttle-bus naar het Hauptbahnhof van Hamburg voor de treinreis Hamburg- Osnabrück- Hengelo…
De trein was heel gemakkelijk, als we eenmaal zaten. De overstap in Osnabrück was een enorm gesjouw met te veel te zware koffers en tassen. En we hadden ook nog haast, bang als we waren om de aansluitende trein te missen. In Hengelo hadden we snel een taxi, maar in Borne aangekomen bleek onze eigen auto niet te starten. Drie kwartier later kwam de Suzuki-hulpdienst, die een booster aan de accu aansloot en de auto startte direct. Weer 2 uur later reden we in Hooge Zwaluwe onze carport binnen en was onze wereldreis helemaal volbracht.
Nu zal het grote terugkijken beginnen en zullen er steeds weer herinneringen boven komen drijven. Voorlopig vind ik het weer heerlijk om thuis te zijn: zaterdag werden we heerlijk door Dieuwke, Willem en de kinderen verwend, de zondag was gereserveerd voor Marike, Ivo en hun kinderen…
Een paar gedachten over de afgelopen 4 maanden lange reis heb ik natuurlijk al wel: opvallende, mooie steden zijn Rio de Janeiro, Valparaiso, Sydney, Singapore, Valletta, Porto en Honfleur. Een tweede gedachte is, dat er op deze wereld heel erg veel water is! En hoe kwetsbaar deze enorme watermassa toch ook wel degelijk is! Een hele kleine verandering in een gewoonte veroorzaakt soms al een enorm probleem, bijv. vroeger werd in de tropen allerlei verpakt in palm- of bananenblad. De overschakeling naar plastic zakjes is verschrikkelijk. Dat bananenblad kan je gewoon op de grond gooien, dat is natuurlijk afval, maar als je die gewoonte niet verandert, als je een plastic zak weggooit, veroorzaak je op de lange duur, vaak zonder dat je je dat realiseert, een enorm groot milieuprobleem, want je bent niet de enige die een plastic zak weggooit…
Voor mij waren de toppers van deze 4 maanden het bezoek aan Petra in Jordanië, waar we ook nog eens sneeuw hadden! En ons bezoek aan Bali en Auckland, waar we Kerri, onze 3de dochter, en haar kinderen en haar moeder Jackie en Tony weer ontmoetten. En het eiland Moorea in Frans Polynesië. Tegenvallend was het (te) grote aantal sympathisanten van AfD aan boord van het schip. Ook de Malediven viel mij tegen; buiten de stranden, gereserveerd voor westerlingen, waar je je in bikini mocht vertonen, was de stad Male en de rest van het eiland dat we gezien hebben, rommelig… Oman met Salalah daarentegen was weer wel een verademing, een modern vooruitstrevend land leek me dat… Wel ging ik daar in discussie over gelijkberechtiging van vrouwen; geen zinnig antwoord kwam op mijn vraag/ opmerking, dat als je bij wet regelt, dat een man 4 vrouwen mag hebben, het niet verdedigbaar is, dat een vrouw niet ook zoiets mag… In Spanje vroeg ik de Spaanse reisleidster die vond, dat Gibraltar toch echt wel bij Spanje hoort, of zij dan ook vond, dat Ceuta en Melilla, de Spaanse enclaves in Marokko, toch echt wel bij Marokko en niet bij Spanje horen… In Gibraltar vroeg de taxichauffeur mij om hulp vanuit Europa: 96 % van de mensen in Gibraltar had tegen de Brexit gestemd en vóór Europa! Een enorme domper op onze reis was natuurlijk de bij Marike geconstateerde kanker in de pols. Gelukkig lijkt het, dat het een probleem is, dat te beheersen is, doordat het gezwel in een vroeg stadium is ontdekt. En met bestralingen en een tweede operatie op tijd is verwijderd… De vele en verschillende zang- en musicalachtige optredens van de Aïdacara-Stars maakten, dat ik me ook ’s avonds eigenlijk geen seconde heb verveeld…
Rainer stuurde nog 2 links om het binnenlopen in de haven van Hamburg te bekijken; helaas zit er ook reclame bij:
http://www.kreuzfahrtwelle.de/2018/02/10/grosser-empfang-fuer-die-weltreisenden-von-aidacara-hamburg/
en
https://www.schiffe-und-kreuzfahrten.de/niklas-informiert/aidacara-weltreise-willkommen-zurueck-in-hamburg-mein-erster-besuch-an-bord/141340/
Douwe Stellinga