REIS OM DE WERELD IN 120 DAGEN 32 maandag 8-1-2018
KUALA LUMPUR
We legden aan in Port Klang, de containerhaven van Maleisië vlakbij Kuala Lumpur. Slechts een slordige 60 km, maar ’s avonds na het bezoek aan de stad deden we meer dan 2 uur over de terugweg. We bezochten het protserige monument voor de Maleisische oorlogsslachtoffers in 3 oorlogen (1e en 2e Wereldoorlog en een oorlog tegen de communistische overname van het land) en de Padang Merdeka, het Onafhankelijkheids Plein van Maleisië, waar ik in 1984, 33 jaar geleden dus, voetbalde met de ISCI (International Sports Club of Indonesia) tegen de Royal Selangor Club. We speelden toen 2 uitwedstrijden in Singapore en Kuala Lumpur; de Royal Selangor Cricket Club had midden op dat plein in Kuala Lumpur ook een voetbalveld. Ook liepen we rond in de Pasar Seni, de centrale (souvenir)markt. En tenslotte kon een kijkje nemen in de Petronas Twin Towers natuurlijk niet ontbreken…
Doodmoe en te laat arriveerden we bij de Aidacara, die direct nadat we binnen waren, driemaal op de hoorn blies en vertrok naar het volgende punt, het Maleisische eiland Langkawi… Als we op ”eigene Faust” waren gegaan, was de Aidacara misschien wel vertrokken zonder ons…
Douwe Stellinga
REIS OM DE WERELD IN 120 DAGEN 33 woensdag 10-1-2018
LANGKAWI
Om een uur of 12 legden we aan in Porto Malai, het zuidelijkste puntje van het eiland Langkawi in het noorden van Maleisië, maar een kilometer of 5 van Thailand. We besloten zelf een taxi te nemen en naar de hangbrug over het oerwoud te gaan. Daar bleek wel de steilste kabelbaan ter wereld open naar waar de hangbrug begint, maar de brug zelf was vanwege de tropische regenbuien gesloten, toen we boven aankwamen. Brug kan je het ook eigenlijk niet noemen, het was een aangelegd hangwandelpad voor toeristen, wel erg spectaculair, als het open is… Verder gaven Marian en Henny hun laatste Maleisische ringgits uit in een shopping mall, hetgeen niet helemaal lukte. Onze chauffeur Hakim kreeg in plaats van 50 dollar in ringgits betaald met nog aardig wat extra, hij was tenminste helemaal tevreden!
Wat me in Maleisië opviel was, dat er lang niet zo veel brommertjes rijden als in Indonesië, de mensen zijn er kennelijk in doorsnee wat rijker. In Kuala Lumpur zat het verkeer aan het eind van de dag ook wel helemaal vast, maar het krioelde dus niet zo van de brommertjes. Net als in Singapore kan je in Maleisië behoorlijk terecht met Bahasa Indonesia. Ook Engels begrijpt bijna iedereen.. Onze chauffeur Hakim vertelde ook nog, dat er in Maleisië geen vulkanen zijn en ook geen aardbevingen; er waren in 2004 door de tsunami ook gelukkig maar weinig problemen geweest..
’s Avonds bij het vertrek uit de haven was er onweer..
Vanmorgen kregen we bericht van Marike, dat haar pols nog eens moet worden geopereerd. Bah, geen prettig vooruitzicht…
Douwe Stellinga
REIS OM DE WERELD IN 120 DAGEN 34 zaterdag 13-1-2018
COLOMBO
Sinds eergisteren is ons plezier in deze wereldreis verdwenen: na een operatie aan Marike's pols bleek, dat het verwijderde kleine knobbeltje niet een onschuldige ganglion, maar een synoviosarcoom is. Bestralingen en een extra operatie zijn nodig. Er is direct een onderzoek naar haar longen geweest, daar is alles in orde… Deze week volgen aanvullende onderzoeken. We zijn nu meer met ons hart en ons hoofd bij Marike dan bij onze reis…
Toch zijn we Colombo nog wel in geweest. We werden bestormd werkelijk door Tuk tuk-rijders, ik werd er chagrijnig van. Toch slaagden de dames erin 2 chauffeurs te charteren voor 5 dollar. We werden naar 3 tempels gebracht, 1 hindoeïstische met de prachtige naam Sri Kailasanathar Swamy Devasthanam en 2 Boeddhistische, n.l. Gangaramaya en een vlak daarbij liggende tempel in een meer, waarvan ik de naam niet weet… Daarna werden we naar een goud- en zilverwinkel gebracht, waar we niet binnen wilden; bij een thee-verkooppunt hadden we een goede WIFI-verbinding, zodat we daarvandaan Marike eindelijk konden opbellen om haar even zelf te horen, er volgt nog een spannende week. We werden natuurlijk opgelicht, want de rondrit had 3 uur geduurd, en dus was volgens de Tuk tuk-rijders de prijs 15 dollar. De dames bleven vriendelijk, gelukkig maar…
Douwe Stellinga