REIS OM DE WERELD IN 120 DAGEN 26 dinsdag 26-12-2017
CAIRNS
Op het ogenblik (Tweede Kerstdag midden op de dag) varen we langs de kust van Queensland in noordelijke richting tussen de noordelijkste punt van Australië en Papua Nieuw Guinea door om naar het westen af te buigen op weg naar Darwin. We varen de hele tijd al in een vrij smalle strook tussen het vasteland van Australië en het “Great Barrier Reef”. We waren 1 dag in Cairns, we besloten niet naar het rif te gaan om 2 redenen, nl. de prijs (240 euro per persoon) en de overweging, dat het rif het beste helemaal met rust gelaten kan worden… Dat grootste koraalrif ter wereld is 2300 kilometer lang en je kan het bezoeken per boot en per helikopter of zelfs vliegtuigje. De bedreiging komt niet alleen van de opwarming van de aarde en van de milieuvervuiling (bijv. grote aantallen plastic draagtasjes die onder water ronddrijven), maar ook door onoplettende duikers of snorkelaars, door het meenemen van souvenirs, maar ook door de enorme hoeveelheid zonnebrandcrème die de vele toeristen op hun lijf smeren en die vervolgens in het zeewater terechtkomt…
We gingen dus wel naar het aquarium, waar veel te zien was wat ook bij het Great Barrier Reef te zien zou zijn geweest… Het was bloedheet in de stad, zo'n 38 graden volgens de gegevens aan boord. We slenterden dus uitermate rustig door de stad en waren niet laat weer terug op de boot. In Cairns zagen we vliegende honden in een boom hangend slapen, het heeft echt tropische begroeiing met palmen, flamboyants en allerlei andere planten en struiken die we ook wel in Indonesië zagen. Er is ook en kunstmatige lagune aangelegd, waar de mensen naar het strand kunnen; in zee zou het te gevaarlijk zijn door de aanwezigheid van haaien, giftige kwallen zoals het Portugees Galjoen, slangen en meer gevaarlijk spul…’s Avonds tevoren op “Heiligen Abend” was een optreden van de Aida Stars met het Kerst Gala, waarin ook het Aidacara Weihnachtschor waarin Rainer en ik meezingen, optrad met 4 liederen. Het ging behoorlijk goed gelukkig.
Douwe Stellinga
REIS OM DE WERELD IN 120 DAGEN 27 zaterdag 30-12-2017
DARWIN
De reis hierheen verliep verre van vlekkeloos. Toen we zo'n 10 uur varen voorbij Cape York, de meest noordelijke punt van Queensland, waren, moesten we vanwege een medisch noodgeval terug naar Cape York, omdat Darwin en Papua Nieuw-Guinea nog te ver weg waren. De volgende nacht om 3 uur werd de patiënt van boord en in de helikopter gehesen door de Australische kustwacht, waarna we omdraaiden en weer op weg gingen door de Arafura Zee naar Darwin. Onderweg zagen we een paar keer vissen boven het water uitspringen, volgens de kapitein dreven tonijnen scholen vissen bij elkaar om ze gemakkelijker te kunnen vangen.. (zie foto). Op circa 10 uur varen van Darwin was er al weer een medisch noodgeval, de kapitein besloot dit keer op topsnelheid door te varen naar Darwin, daar waren we nu het dichtst bij... Die topsnelheid is circa 20 knopen, zo'n 35 km/uur. Om een uur of 3 vanochtend waren we in Darwin, hopelijk gaat het goed met de patiënt…
In Darwin hebben we alleen een wandeling gemaakt in de Botanische tuin, het was nl. veel te warm om veel meer te doen: 47,5 graden! Voor het eerst zag ik een slang van een meter of 5 lang in een boom op een dikke tak liggen, volgens een Australiër met de Schotse naam Cameron was het een “That's an Olive Python, mate”. Voor wat het waard is… Na die wandeling ben ik teruggegaan naar huis, i.e. de Aidacara. Henny, Marian en Rainer gingen het Australische geld nog even opmaken in een mall, een winkelcentrum in de stad. Daar had ik totaal geen zin in..
Vanavond vertrekken we naar Indonesië, op 1 januari Komodo, op 2 Lombok en op 3 januari Bali… Misschien, heel misschien zien we daar wat goede bekenden…
Iedereen vanuit Darwin een gelukkig 2018 toegewenst, ook namens Henny,
Douwe Stellinga
REIS OM DE WERELD IN 120 DAGEN 28 maandag 1-1-2018
KOMODO
De reis hierheen verliep alweer verre van vlekkeloos. Toen we op enkele uren varen van Timor waren, kwam via de omroepinstallatie dat er weer een noodgeval was, waardoor de kapitein had besloten om de betreffende passagier van boord te laten halen en door de “Badan SAR Nasional” naar een ziekenhuis in Kupang te laten brengen. Kupang op Timor, ik zou er niet graag in een hospitaal willen liggen. Volgens sommigen was dit al de 21ste passagier (van de 1000) die van boord is wegens ziekte.
Daarna ging het weer volgas door naar Komodo. ’s Avonds vierden we eerst oud en nieuw. De hele avond op het pooldeck 10 waren er optredens, van een band met oude populaire liedjes, van een zangeres met het zelfde en een stem van windkracht tien. De avond werd besloten met een drietal met een vurig optreden en het traditionele aftellen van 10 naar 0… Daarna stroomde de sekt rijkelijk, je had tevoren kunnen bestellen; er waren flessen bij van 140 euro per stuk(!). Ik dronk jus d'orange…
Op Komodo was het weer heerlijk om in Indonesië te zijn. We moesten weer ouderwets tawarren (onderhandelen over de prijs) en vele souvenir-verkopers van ons afhouden, maar het was weer heerlijk thuiskomen… Gelukkig was het niet zo warm als in Darwin…. Prachtige foto’s gemaakt van de 3 tot 4 meter lange Komodo-varanen en bij het vertrek naar Lombok een mooie zonsondergang.
Rest mij nog om mede namens Marian, Rainer en Henny ieder een fantastisch 2018 toe te wensen…
Douwe Stellinga