REIS OM DE WERELD IN 120 DAGEN 20 zondag 10-12-2017
BORA-BORA
Gisteren hadden we een tour geboekt met een catamaran naar 3 snorkelplekken in de lagune van Bora-Bora. Dit eiland is een atol met een overblijfsel van een oude vulkaan in de kern. Een atol is een meestal cirkelvormige strook land, die gevormd is door een koraalrif. Op zo’n rand kunnen planten en bomen gaan groeien, waardoor het blijvend boven water uitkomt… Op Bora-Bora zijn heel veel hotels gebouwd, die voor een groot deel leeg staan. Vanaf het schip kon je soms inderdaad vervallen gebouwen zien staan. Op de eerste stop zagen we uitsluitend veelkleurige vissen om 2 grote stukken een beetje grauw koraal. Henny was een beetje ver afgedreven en moest door een van de matrozen worden opgehaald. Later bedankte ze hem, dat hij haar had gered …
De twee matrozen vermaakten ons de hele tijd met een simpel gitaartje en 2 trommels, waarbij de ene heel enthousiast, maar af en toe vreselijk vals Polynesische liedjes zong… De tweede stop was heel opwindend: er zwommen een stuk of 5 roggen van een meter doorsnee rond, en met dan nog een staart van bijna een meter. Ze waren kennelijk ongevaarlijk, want de beide zingende matrozen hielden ze vast, zodat wij ze konden aaien… De roggen vonden het blijkbaar prima, want ze lieten het allemaal gebeuren.. Ook zwom er een zwartvin-rifhaai (vrij vertaald uit het Engels) van zo’n anderhalve meter rond de boot. Toen één van de matrozen stukjes vis ging voeren, verschenen er ook nog fregatvogels en meeuwen op het toneel, die elkaar en de haai te snel af wilden zijn. Het was een prachtig schouwspel…
Om uit te rusten was de derde stop op het strand van een echt Bounty-eilandje in de lagune van Bora-Bora. Prachtig en heel erg warm…
Om vier uur waren we terug op de Aidacara en om half vijf vertrokken we voor 5 zeedagen op weg naar de datumgrens en Nieuw Zeeland.
Douwe Stellinga
REIS OM DE WERELD IN 120 DAGEN 21 zondag 10-12-2017
DATUMGRENS
Op 10 december om 24:00 uur gaan we over de datumgrens. Dit is een fenomeen, dat maar moeilijk is te begrijpen. Toch ga ik proberen om het uit te leggen, ik ben en blijf tenslotte een onderwijzer…
In 1884 is op een internationale conferentie bepaald, dat de 0-meridiaan van de Noordpool naar de Zuidpool over Londen (sterrenwacht Greenwich) zou lopen. Op die lijn zou het dan dus ook 12:00 uur zijn, als de zon daar op het hoogste punt is. Ten oosten van die lijn is de zon vroeger op zijn hoogste punt, het is daar op dat moment dus voorbij 12:00 uur, het is daar dus later op de dag. Ten westen van die 0-lijn moet de zon nog op zijn hoogste punt komen; het is daar dus vroeger op de dag, het moet daar nog 12:00 uur worden…
Tahiti New York Londen Amsterdam Jakarta Auckland
zo 17:17 = zo 22:17 = ma 3:17 = ma 4:17 = ma 10:17 = ma 16:17 uur
ma 1:00 = ma 6:00 = ma 11:00 = ma 12:00 = ma 18:00 = di 0:00 uur
Het moeilijkste is hoe het aan de andere kant van de wereld zit, waar de 180-graden meridiaan loopt. Ten oosten van die 180-gradenlijn (westelijk van Londen dus) is het vroeger dan in Londen, ten westen van die 180-gradenlijn is het later dan in Londen.
Vannacht gaan we dus van de tijdzone van Tahiti naar de tijdzone van Auckland en dat betekent dus, dat we maandag 11 december overslaan. Wat wij vanavond krijgen (steeds een kwartier verder):
Zondag 10 december 2017 23:30 uur
Zondag 10 december 2017 23:45 uur
Zondag 10 december 2017 24:00 uur = dinsdag 12 december 2017 0:00
dinsdag 12 december 2017 0:15 uur
Dinsdag 12 december 2017 0:30 uur
We gaan van oost naar west over de datumgrens. Net voor die lijn is het nog zondag 10 december, en als we over die lijn gaan, varen we in de tijdzone van Auckland en dan is het daar net dinsdag 12 december geworden.
Zo zit het… Ongeveer, haha…
Douwe Stellinga
REIS OM DE WERELD IN 120 DAGEN 22 donderdag 14-12-2017
HET ZIJN NET MENSEN…
Aan boord van ons cruise-schip lopen zeer interessante, om niet te zeggen merkwaardige figuren rond. Mensen waar je wenkbrauwen bijna automatisch van omhoog gaan, omdat je je afvraagt: “Wat is hier loos?”, maar ook mensen waar je direct kwaad op wordt. En mensen waar je je ogenblikkelijk bij op je gemak voelt.
Het overgrote deel van de 1000 passagiers is Duitser, zo 90 % schat ik. Dan zijn er heel wat Oostenrijkers en wat Zwitsers. Ik denk een stuk of 10 Nederlanders. Onder de bemanning is het hogere personeel meest Duits, het keukenpersoneel, het restaurantpersoneel, het schoonmaakpersoneel en de werkers ziin hoofdzakelijk Philippijns, Indonesisch of Indiaas… Dik 60 % van de Duitsers aan boord is afkomstig uit het voormalige Oost Duitsland. Na de “Wende”, de val van de Berlijnse Muur in 1989, werden sommige Oostduitsers in één keer behoorlijk rijk. Voor de Wende kon men normaal gesproken geen of weinig geld uitgeven en na de Wende mochten Ostmarken 1 op 1 worden ingewisseld voor Westduitse Marken. Vooral voor sommige ambtenaren was dit erg lucratief. Het spaargeld werd zo in één fantastische klap veel meer waard… Ook werden mensen ingevoerd in de Westduitse pensioen-systemen, alsof ze hun hele leven al hadden bijgedragen aan het sparen voor dat pensioen, terwijl dat in de DDR niet hoefde te worden betaald. Weer winst! En – om eerlijk te zijn – wie van ons zou zo’n meevaller niet met vreugde aannemen…
Een van de eersten die mij opviel, was een Duitser die met een heel groot lijf, een uiterst vreemdgevormde bril en enorme grijze baard heel veel moeite doet om met allerhande bijpassende attributen en kleding op te vallen. Een ander weer trekt zich niets aan van wachtrijen en dringt voor en niemand zegt er iets van… Bangigheid van zijn andere landgenoten? En wat te denken van de Duitser die Bonito genoemd wordt, maar wel de door Aidacara beschikbaar gestelde Scrabble-spellen mee naar zijn cabine neemt en weigert ze op ons verzoek terug te brengen, ondanks dat wij ook wel eens Scrabble willen spelen…
Weer een andere Duitser vroeg zich hardop in de wachtrij achter ons af, waarom “die mensen” niet gewoon Duits praten, als ze met een Duits schip meegaan, toen hij Henny en Marian Nederlands hoorde spreken… Later vroeg hij welke taal wij thuis dan wel spreken!! Dacht hij echt dat we thuis wel gewoon Duits zouden spreken? Dan zijn er ook meezing-avonden, waar groot commentaar komt, als er Engelstalige liedjes moeten worden meegezongen. Navraag leerde me, dat veel Oostduitsers moeite met Engels hebben, omdat op school niet Engels, maar wel Russisch werd onderwezen. Dat had ik eigenlijk niet verwacht. Maar ik ontmoette ook een man die 7 talen spreekt en aan het studeren is op zijn achtste taal. Ook een Duitser! Ook zijn er veel mensen die heel sportief zijn en grote fietstochten maken en gaan snorkelen en duiken. En er zijn enkele jonge stellen met een paar kinderen. De fitness-apparaten zijn bijna continu bezet!
Ach, bij onze vakanties van 2 maanden met OBI naar Bali zou ook een soortgelijk verhaal te schrijven zijn. Daar liep bijvoorbeeld een man met een zakdoek op zijn kale hoofd tegen de zon. Hij draaide op de 4 hoeken er ook nog puntjes aan!
Dus Duitsers? Het zijn net mensen…
Douwe Stellinga